بی سرنوشتی

بنام خداوندگار وجود

مدت زمانی طولانی است که از کارهای روزمره ام رنج می برم . کارهای که بجز از زیان هیچ گونه سودی ندارد .

هر روز بصورت متداوم بدون برنامه از خواب بلند می شوم طرف کار می روم . بدون اینکه کاری انجام بدهم یا مطالعه ی داشته باشم روز را به آخر می رسانم بعدش میروم دنبال چرس چیزی که باعث همه ی بدبختی هایم شده . شب ها تا ساعت یازده و دوازده شب خودم را ملامت می کنم بخودم نفرین می کنم باز هم بدون کدام دست آورد می خوابم فردا باز همین روال ادامه می یابد .

از این زندگی خسته شدم .

آیا تنها زندگی من این قسم است یا شما هم از زندگی تان رضایت ندارید ؟

دیروز بعد چرس کشیدن زیاد در دنیای نیشه تصمیم گرفتم که دیگه نباید به ادامه ی آن کوشش کنم اما نمیدانم چطور می توانم یک شخص موفق باشم وای خدای من

زندگی برایم یک عذاب شده