زندگی بی هوده است

ثانیه ها می گذرد

دقیقه ها می گذرد

لحظه ها می گذرد

ساعت ها می گذرد

روز ها می گذرد ............... و بالاخره عمر یک انسان میگذرد . انسانی که مغرور و سرکش بود . انسانی که بخاطر تجربه ی آزادی همه مسئولیت هایش را فراموش می کرد.

از نظر من زندگی خیلی بی هوده است ، در مورد مردن و نابود شدن فکر می کنید انسانها متفاوت تر از گوسفند ، مرغ و ................. است ؟

دختر و پسر بخاطر اشباع نیازمندی های شان باهم تعهد می کنند . آنها فرزندی بدنیا می آورند و اسمش را می گذارند خانم یا آقای ایکس . اگر خانم یا آقای ایکس بداند دنیا چه گونه جایی هست اصلا راضی نمی شود بیاید و زندگی کند .

فرزند بدبخت تا چند سالی محدود از حمایت پدر و مادر جوان برخوردار است اما بعد ، گذشت زمان اتفاقاتی جدیدی را پیش کش می کند ، والدین پیر می شوند ، اندک اندک ضعیف می شوند ، کم کم از نا بینایی ، نداشتن دندان ، سنگین بودن گوش و در نهایت درد شکایت می کنند ، در جامعه ی سنتی فقط فرزند است که همه ی خوشی هایش را بپای والدینن بریزد اما در جامعه مدرن این باور وجود ندارد .

در هر صورت بعد از مدت زمانی یا پدر می میرد یا مادر  فقط و فقط یکی هست ، منظورم این است که یکیش مرده ،  گذشت زمان بازهم اکتفا نمی کند قضایای جدیدی را پیشنهاد می کند ، قضایای جدید شاید خود کشی یکی از دوستان آدم باشد شاید هم غرق شدن یکی از اقارب.

زمان می گذرد .

اینبار بخاطر پیری بیش از حد مرگ دنبال کسی میاید که نمرده بفرض اگه پدر مرده باشد مادر هدف مرگ قرار می گیرد و یا اگر مادر مرده باشد پدر .....

درد ، رنج ، غم ، اندوه فرزندی را که یک روز در آغوش مادر بود می فشارد ، فرزند نیز سردی و گرمی روزگار را تجربه می کند ، به قول معروف تجربه موهای آدمی را سفید می کند خب اینبار موهای فرزند دوست داشتنی سفید می شود چیزی که ما و شما از آن بنام پیر یاد آوری می کنیم  . گذشت زمان باعث می شود تا مرگ بیاید و این فردی را که یک روز جوان رشید بود ببلعد و زیر خاک بفرستتد ، چه قدر بی معنی و الکی بیا رنج بکش و حرف بشنو بعدش هم بدون کدام مقدمه برو بمیر.

این زندگی است .

به این میگن زندگی ، تویی که نمیدونی بدون ، تو هم یه روزی باید بمیری