سلام دوستان خوبم
نوشته های رو که قرار بود بخونم خوندم . چنان نوشته ها واسه انسانی مثل من خیلی مفیده چون ادم رو به خود شناسی وا میداره و از مدیر وبلاگ بی وفایی های روزگار ابراز سپاس نموده و موفقیت مزیدشان را از خداوندگار هردو جهان آرزو می کنم .
اگر چند میدونم ناگفتنی ها خواننده ی زیاد ندارد در هر صورتش کسانی که از ابتدا همراهی ام کردند میدونند جریان چیه ؟ واسه تاکید میخوام بیگم این وبلاگ چیزی نیست جز درد دل یک جوان ، جز واقعیت های که در محضر مردم نمی توان ازش یاد کرد . بنا براین از همه ی خوانندگان عزیز خواهش می کنم بیایید مطالب این وبلاگ رو بخونید و دعوت من از شما هم واسه این نیست که آمار نظرات بیره بالا بلکه واسه تحقیق بخونید میدونم که مطالب علمی نیست اما اگه بتونید علمیش بسازید میشه چون از ذهن یک انسان تراوش کرده و ریشه در واقعیت های اجتماعی داره گذشته از آن اگه خدای نخواسته برخی از دوستان با مشکلات زندگی مواجه باشند درک کنند که تنها نیستند منظورم اینه که دگران نیز مث اونها مشکلاتی دارند .
آیا شما گاهی در مورد چیزای که ده سال قبل می اندیشیدید فکر کردید ؟
چند در صد از آرمانهای رو که در سر می پروراندید تونستید برآورده کنید؟
آیا نمی خواستید یک شخصیت سیاسی برجسته باشید ؟
آیا نمی خواستند یک شخص فعال و کارا باشید ؟
آیا نمی خواستید کسی باشید که همه در موقع مواجه با مشکلات به شما مراجعه کنند و شما همکاریشان کنید ؟
اگه بلی و موفقانه به آرمانهای تون رسیدین مبارکتون باشه و اگه بلی اما به آرمان های تون دست پیدا نکردین چرا؟
این گونه درد ها خیلی اذیتم می کنه که چرا نتونستم موفق باشم .
بعضأ روی مفهوم کلمه ی موفقیت فکر می کنم و می پرسم ، معنی موفقیت چیه ؟ و انسان چگونه میتونه موفق باشه .
آیا شما در این مورد چیزی میدونید ؟ اگر بلی لطفا نظرتان رو بنویسید ناگفته نباید گذاشت که نظرات تون رو تحت یک عنوان روی این صفحه نشر میشه .
به امید همکاری تون
سلام دوستم خیلی سخته یخای به ارزوهات برسی که اونم محدوده ولی من تو درس و شغل به همش رسیدم
منم کلی آرزو داشتم!چیزی نمونده بود که به همش برسم!!!یه جورایی زندگیم داشت سیر صعودیش رو طی می کرد!ولی ام اس لعنتی همش رو خراب کرد!و حالا داره اکیدا نزولی سیر می کنه!البته شاید وضعیت الان من آرزوی خیلی ها باشه!ولی این چیزی نیست که من می خوام یا باهاش راضی می شم!
اولا سلام عیدت مبارک
دوما همه چیز دست خود آدمه حتی موفقیت ! باید خودمون بخواهیم ! من خودم سال ۸۲ امتحان رانندگی دادم و سه بار رد شدم و دیگه ناامید شدم و دنبالش نرفتم ! والان خیلی پشیمونم دلم میخواد دوباره پیگیرش باشم ! خب اگه زود خسته و مایوس نمیشدم خیلی از مسائل و مشکلات زندگیم حتی با داشتن گواهینامه و خرید ماشین حل میشد !پس خودم نخواستم و دنبالش نرفتم ! نمیتونم دیگران رو مقصر بدونم ! پس دوست عزیز بلند شو و اراده ات را قویتر کن و به آنچه آرزویش را داری براش تلاش کن ! موفق باشی !
خوبی ؟
چطوری فانی عزیز...
خوبی ؟ تحویل نمی گیری .
از وقتی رفتی پاکستان خودتو می گیری هاااااااااااااااااااااا